به نام خداي حسين، به نام او که از حسينش هم عاشق‌تر است.
حسين جان اي آسماني، اي که از تو عزيزتر نخواهم يافت، سلام مرا از لابه‌لاي دريچه‌هاي قلبم بپذير. اين روزها کبوترهاي سفيدبال، فقط از تو صحبت مي‌کنند. هرکس به اندازه‌ي معرفتش از سبوي عشقت جرعه‌اي هم که شده خواهد نوشيد. اي حقيقت بي‌همتا، اي زيبا گوشوار هستي، اي زيباترين شهيد که به هنگام شهادت زيباترت نبود، ما را به گوشه‌ي چشمي ميهمان نمي‌کني.

حسين جان قطره قطره اشکم که از اعماق قلبم هراسان و داغ، براي تو مي‌چکد، شايد کمترين نداي قلب سوخته‌ام باشد، براي تو که تمام خوبي‌ها را يک جا از آن خود کرده‌اي.
اي همه خوبي و لطف، اي سراسر ترنم خدايي، اي که نفس کشيدن بي تو نامقدور. اي که احساس بي‌ تو پرپر، اي که گلها بي تو رنگ و بويي ندارند. مرا بسوي ضريح شش‌گوشه‌ات رهنمون باش. مرا دوباره زنده کن، مرا ببر به آسمان.

اي عزيزتر از جان، مرا به گدايي به حريم آستانت نمي‌بري؟