بهار عزيز!
وقتي تو مياي
سال نو ميشه. زمين نفس دوباره مي کشه. برگ ها به رنگ در ميآيه گل ها لبخند مي زنه پرنده هاي خسته بر مي گرده و در اين رويش سبز دوباره… من… تو… ما…کجا ايستاده ايم. سهم ما چيست؟ نقش ما چيست؟ پيوند ما در دوباره شدن با کيست؟زمين سلامت مي کنيم و ابرها درودتان باد و چون هميشه اميدوار و سال نومبارک…
چه افسانه ي زيبايي… زيباتر از واقعيت ...راستي مگر هر شخصي احساس نميکند که نخستين روز بهارگويي نخستين روز آفرينش است؟نوروز مبارک
