و شبکوران، زهر جفاي خويش در انگور ريختند، تا آفتاب خراسان را به کسوف وا دارند؛ اما خورشيد دين، پيوسته پاينده است و نور خدا، هماره تابنده. شيفتگان معارف شيعي، هنوزهم شعر ادب و اخلاق را در مکتب رضوي مي‏سرايند و... هزار هزار خورشيد، سر بر آستان قدس او مي‏سايند؛ همو که نعمت «ولايت» بر ما بخشيد و فقط رضاي خدا را مي‏طلبيد. رضاي آل محمد بود... و ما را فرمود:

«مَنْ فَرَّجَ مِنْ مُؤمِنٍ، فَرَّجَ اللّه‏ُ عَنْ قَلْبِهِ يَوْمَ القِيامَةِ»؛
هر آن کس شعر «نيکي» را سرايد *** و اندوهي ز خاطرها زدايد
خدايش نيز در روز قيامت *** گره از کارهايش مي‏گشايد

ميلاد عالم آل محمد، هشتمين حجت سرمد،
نگين درخشان وطن، السلطان ابا الحسن، حضرت رضا عليه السلام مبارک باد.