سرم را در چاه بي‏ کسي‏ ات فرو مي ‏برم. ذرات اين شب‏هاي بي‏ ستاره، در کهکشان کلماتت گم مي‏ شوند. مردم شهر، راه نخلستان را نمي‏دانند؛ مردمي که خورشيد را انکار کردند، مردمي که در لاک بي ‏دردي خود فرو رفتند، مردمي که دست‏هايشان بوي دروغ مي‏دهد و مردمي که تاريخ را ننگين مي‏کنند.

سلام ...

موفق باشيد[گل]