اي واپسين فصل شگفت عاشورا! اگر نبود صلابت علوي‏ ات، عاشورا در غروب کربلا و کربلا با غروب عاشورا، به پايان مي‏ رسيد!

بانو، اي صبر جميل! حتي صبر، نياز خود در ناز پرستاري تو مي‏ بيند. حتي درد، با ياد تو، تلخي خويش را فراموش مي‏کند و آتش غم، با نام تو در دل‏ها خاموش مي‏ شود.

بانو! تنها تويي گوياترين کتاب دردهاي اهل بيت عليهم‏السلام ؛ تويي ام‏ المصايب! تويي که با يادآوري غريبانه‏ هايت، مي‏شود تمام مرثيه‏ هاي جهان را سرود.

ميلادت مبارک، خاتون خانه ولايت، اي پرستار زخم‏ هاي عاشورايي، زينب عليهاالسلام !