صيادان، هميشه درکمين مي‌نشينند، تا با توطئه و نيرنگ، صيد خويش را غافلگير کنند و آن‌گاه به دام بياندازند؛ چه کسي مي تواند در انبوه توطئه‌ها و نيرنگ‌هاي دشمن،به مددبصيرت، صراط مستقيم الهي رابيابدوتا نثارجان برآن پاي فشاري نمايد؟

شمر، خلاصه‌ي همه‌ي زشتي‌ها و پليدي ها، امان نامه‌ آورده است. امان نامه، به نام ابوالفضل العباس (ع) و برادران اوست. آن‌ها امان دارند تا ازمحاصره‌ي سي وسه هزارنيزه وشمشير، خارج شوند و به دنياي عافيت برگردند.

به راستي چه کسي جز ابوالفضل(ع) که خون علي (ع) در رگ‌هايش جريان دارد، مي تواند در مقابل چنين پيشنهاد وسوسه کننده‌اي، پاسخي جز تسليم داشته باشد؟