دوستی با امام زمان (عج) + تست

اگه دوست داری بفهمی که دوستدار واقعی امام زمان (عج) هستی یا نه ، تست بده .

دیشب داشتم با خودم فکر می کردم که ، چقدر امام زمان رو دوست دارم . به خودم گفتم : از احادیث و روایاتی که خوندم یه سوالاتی رو آماده کنم و از خودم تست بگیرم . سه تا سوال به ذهنم رسید :

1 . مگر رسم عاشقی ، این نیست که هرچه معشوق دستور دهد ، ما بگوییم چشم ، مهدی (عج) می فرماید که گناه نکنید . آیا ما مرتکب گناه و معصیت میشیم یا نه ؟ کسی که مرتکب گناه میشه و میگه امام زمان رو دوست دارم ، مثل کسی می ماند که به مادرش بگه : دوستت دارم اما حوصله تو رو هم ندارم و به حرفات گوش نمیدم . آیا این محبت و دوستی هست ؟

2 . مگه ما عقیده نداریم که امام مهدی (عج) بر اعمال ما شاهد و ناظر هست ، پس چگونه در حضورش مرتکب معصیت میشیم ؟ از دو حالت خارج نیست ، یا دوستش نداریم ، یا اعتقاد به وجودش نداریم .

3 . اگه منتظر مسافری باشیم ، مثلا : بگویند ، یکی از عزیزانت روز جمعه از سفر بر میگرده ، اگه روز جمعه نیومد ، چه حالی بهت دست میده ؟ میتونی شب رو به راحتی سر کنی ؟ پس چرا امام زمان که نمیاد کسی ناراحت نمیشه ؟ مگه دیروز جمعه نبود ؟ کدوم یک از ماها صبح که برای سحری بیدار شدیم غصه ی نیامدن بقیة الله رو خورد ؟

مهدی جان ؛ راه را گم کرده ام چشمانم را به تو سپرده ام .

                          اللهم عجل لولیک الفرج

                      التماس دعای فرج حق نگهدارتون

جــــمعه بوی یـــاس زهــــرا میدهد

بـــــوی نیــــکوی مسیـــــحا میدهد

جــــمعه معــــــــراج دل ما میــشود

غنـــــــــچه امــــــیدها وا مـــــیشود

همراهان بزرگوارامیدوصل سلام،،طاعات وعبادات شما قبول درگاه حق،تاچشم به هم زدیم ماه خوب خدا هم گذشت!!!انگارهمین دیروزبود برااومدنش خودمون رو آماده میکردیم...،ازهمین حالا دلمون گرفته،چطوروداع کنیم بالحظه های قشنگ این ماه،:(((کاش هیچوقت ترکمون نمیکرد!!!اماگریزی نیست،کاش نامه اعمالمون به امضای آقا رسیده باشه،کاش این سال سال ظهورش باشه،کاش اسممون توی لیست یارانش باشه،!کاش.....!

تو همچو بوی محبت زپشت پنجره ها

درون ذهن شقایق خطور خواهی کرد

نگاه شوق وامیدم به آن دم صبحی است

که خاک را به قدومت چو طور خواهی کرد

تمام روز و شبم مثل همدگر شده اند

توکی زکوچه هستی عبور خواهی کرد؟

السلام  ای  ماه   مهمانی  خدا ماه  خوب  و   آسمانی  خدا
السلام ای روزه داران  بی قرین السلام ای دلبر صحرا نشین
یک  شبی  افطار  مهمانم   نما تو  خودت   قاری   قرآنم  نما

حلول ماه ضیافت الهی برهمه مسلمانان جهان مبارکباد*

خدایابه برکت این ماه عزیزظهورمهدی موعود نزدیک بگردان

آمین

واما،من وتومدعیان انتظار...!اندکی تامل!

فرض کن حضرت مهدی.عج به تو ظاهر گردد"

ظاهرت هست چنانی که خجالت نکشی؟

باطنت هست پسندیده ی صاحب نظری؟

خانه ات لایق او هست که مهمان گردد؟

لقمه ات درخور او هست که نزدش ببری؟

پول بی شبهه و سالم زهمه داراییت ...

داری آنقدر که یک هدیه برایش بخری؟

حاضری گوشی همراه تو را چک بکند؟

باچنین شرط که در حافظه دستی نبری !

واقفی بر عمل خویش تو بیش از دگران...

می توان گفت تورا شیعه ی اثنا عشری؟؟؟

!شاعر:؟

 جمعه و او نیامد!همکلاسی ام از گوشه عینکش نگاهش را قل می دهد روی دفترم. نگاهش را می اندازم روی دفتر خودش. دفترم را مثل بچه های کوچکی که می خواهند کسی از رویشان تقلب نکند تا می کنم. وقتی می خواهم تاریخ بالای صفحه را بنویسم؛ گوشه اش طوری که فقط خودم ببینم می نویسم:جمعه واونیامد!
همکلاسی ام چشم غره می رود و نگاهش را از روی دفترش برمی دارد و می گذارد روی تخته کلاس. معلم همکلاسی کنار دستم را صدا می زند و او می رود.گوشه تاریخ دفترش طوری که فقط خودش ببیند می نویسم: جمعه و او نیامد! برمی گردم و پشت سرم را نگاه می کنم. هیچ کدام از بچه هایی که پشت سرم نشسته اند حواسشان به من نیست.روی دفتر هر دویشان بزرگ می نویسم: جمعه. هر دویشان بر سرم فریاد می زنند. معلم به سمت میز من می آید. نگاهش را به نگاهم گره می زند. یک گره کور. که من هرچه تلاش می کنم؛ نمی توانم بازش کنم. می گوید: خودکار نو خریدی؟ روی دفتر خودت امتحانش کن.
کلاس غرق خنده می شود. قسمتی از گره کور نگاه را باز کرده ام. اما نمی دانم چرا گوشه سمت چپش باز نمی شود.معلم می گوید: بفرمایید بیرون. حس می کنم دنیا بر سرم خراب شده است. گره کور باز می شود. از جایم بلند می شوم. راهروی میان نیمکتها را طی می کنم. نزدیک تخته می رسم ... گچ را برمی دارم. و روی تمام فرمولهای شیمی و مسئله های فیزیک و اتحادهای ریاضی و تاریخهای ادبیات و اشعار کی و کی و کی بزرگ می نویسم: امروز جمعه است. کسی منتظر نیست؟
برمی گردم و پشت سرم را نظری می اندازم. انگار خواب می بینم. کلاس غرق در اشک شده است. و جمله خودم صدها بار جلوی چشمانم می رود و می آید: امروز جمعه است ... کسی منتظر نیست؟ معلم به سمت تخته می آید.همه اعداد و فرمولها و جملات را پاک می کند و با خط درشت می نویسد: درس امروز؛ درس انتظار! و بچه ها کنار تاریخ بالای صفحه شان طوری که فقط خودشان ببینند می نویسند: جمعه و او نیامد!اما معلم گوشه تخته کنار تاریخ طوری که همه بچه های کلاس ببینند می نویسد: تا جمعه دگر انتظارها باقی است!

برگرفته ازوبلاگ(آفتاب پنهان،نیکوکلینی)

مژده ای دل که مسیحا نفسی می آید...

اللهم ارنی الطلعه الرشیده...

ای دل بشارت میدهم خوش روزگاری میرسد

یادردوغم طی میشود یاشهریاری میرسد

ای منتظرغمگین مشو قدری تحمل بیشتر......گردی به پاشددرافق،گویاسواری میرسد

آنقدرجان سوخته ترازمن داری وانقدرمشتاق ترازمن چشمبراه تو بوده وهستندکه شرم میکنم خودرادرشما منتظرانت بنامم!بیش ازهزارسال است ه جگردوستان وعاشقان توغریبانه آب شده وبیش ازهزارسال است که سینه های داغدارباهمان شراره هاوشعله ها به خاک رفته اند،اماخاموش نشده اند...وهنوزآه جگردلسوختگان توشنیدنی ترین داستانهاوگفتن ازغم عشق تو،جذابترین سخنهاست...

مولای من!امروزبه جشن میلاد تو دل راچراغان کرده ایم وسینه را لبالب شوق،نامت هستی دهنده گلها وشعرویادت یگانه واژه ی امید...

مولا مارا جاودانه مفتخربه دوست داشتنت فرما!

*میلادت مبارک*