نفی دیدار در یکی از توقیعاتی که حضرت بقیةالله(ع) به آخرین نایب خود دادهاند مطرح شده است. حضرت این توقیع را حدود یک هفته مانده به زمان مرگ او برایش فرستادهاند او هم قرار شد، آن را به اطلاع همگان برساند. خلاصة محتوای توقیع از این قرار است که از این به بعد هر کسی که ادعای دیدار ما را کرد او را تکذیب کنید.
سیاق عباراتی که قبل و بعد از این جمله در توقیع آمده به خوبی بیانگر این موضوع است که منظور دیدار همانند دورة غیبت صغری است به همان سبک که نایبی وجود داشت و هر کسی خبری و مطلبی داشت آن را به نایب حضرت میداد و او هم به ایشان میرساند. فرمودهاند اگر چنین کسی را دیدید تکذیب کنید. تا حالا هم هر کس چنین دکانی برای خود به راه انداخته همگی دروغگو بودهاند. «علی محمد باب» و افراد همانند او و فرقههای منحرفی که راه انداختند همه دست ساختة دولتهای استعماری وقت بوده است.
مطلب بعدی این است که آیا به طور کلی و مطلق هم دیدار محال است؟ یعنی اگر ما از امثال این مدعیان که دنبال پخش کردن موضوع هستند بگذریم آیا برای بقیه هم میتوان چنین احتمالی را قائل شد؟ شما نگاه کنید, در طول تاریخ کسانی را میشناسیم که اسلام شناسان واقعی و اصیلی بودهاند و در تمام عمرشان حتی یک مکروه هم انجام نمیدادهاند؛ مرحوم سید بحرالعلوم, سید بن طاووس, آقا سید ابوالحسن اصفهانی و مانند ایشان کم نبودهاند. اینها گفتهاند, حضرت را دیدار کردیم. این خود بهترین دلیل است برای اینکه در دورة غیبت کبری میتوان حضرت را مشاهده کرد و در آن توقیع از همگان نفی دیدار نشده است. علاوه بر این در کتاب سودای روی دوست براهین عقلی و نقلی متعددی برای اثبات امکان دیدار حضرت در دورة غیبت کبری آوردهایم که عزیزان میتوانند برای مطالعة بیشتر به آنجا مراجعه کنند.
http://www.rasekhoon.net/article/show-57814.aspx
ادامه مطلب ...
موضوع مطلب :